Kajian daripada sepasukan penyelidik di Jerman melaporkan bahawa larian jarak jauh dalam tempoh masa tertentu boleh mengakibatkan otak kita mengecil sebanyak 6% daripada saiz asal.
Tidak dapat dijelaskan dengan mudah bagaimana keadaan ini boleh berlaku tetapi kajian mereka mendapati, saiz otak pelari tadi akan kembali kepada saiz asal dalam jangka masa enam bulan selepas itu.
Penemuan ini sangat menarik kerana kajian-kajian sebelum ini mendapati terdapat pertalian kuat antara senaman dengan kesihatan otak yang baik; bersenam boleh menghindar kemurungan dan mengurangkan risiko penyakit otak. Teori awal ialah berlari jarak jauh dalam tempoh yang lama mengakibatkan otak mengecut disebabkan terlampau letih (fatigue) dan kurang nutrisi.
Namun begitu, pelari-pelari yang dipantau dalam kajian ini adalah peserta pertandingan larian dari Itali ke Norway yang memakan jarak 4,500 km dalam tempoh 64 hari. Tiada bukti yang menunjukkan berlari dalam satu pertandingan marathon atau sekeliling taman mengakibatkan pengecutan otak.
Pasukan penyelidik daripada Hospital Universiti Ulm, Jerman yang membuat kajian ini mendapati bahawa kawasan pada otak yang terkesan oleh larian jarak jauh ini ialah bahagian yang berfungsi untuk memproses visual. Ini disyaki berkaitan dengan pelari yang hanya memfokuskan pandangan pada laluan larian sahaja sepanjang 64 hari berturut-turut dalam larian Itali ke Norway tersebut. Hipotesis penyelidik adalah otak pelari telah mengubahsuai fungsinya untuk menyalurkan tenaga kepada bahagian-bahagian badan yang lebih memerlukan.
Lebih menarik adalah hasil kajian mereka menunjukkan bahawa kartilaj antara tulang yang melindungi kita daripada renjatan (shocks) dan kerosakan, merosot pada 2,500 km yang pertama tetapi dijana semula selepas melepasi jarak ini. Sebelum ini adalah dipercayai bahawa kartilaj hanya boleh membaiki keadaannya sendiri apabila badan sedang berehat.
[Baca – Berlari atau Berenang, Yang mana Pilihan Anda?]
Pasukan penyelidik ini telah membentangkan hasil kajian mereka di mesyuarat tahunan Radiological Society of North America. Pengimbas Magnetic Resonance Imaging (MRI) boleh-alih dan juga ujian darah dan air kecing telah digunakan untuk merekod data para peserta larian jarak jauh ini setiap 900 km.
“Adalah sukar untuk menjelaskan apa yang berlaku” ujar ketua penyelidik Uwe Schutz kepada New Scientist.”Tetapi kami melihat penyembuhan penuh selepas 6 bulan”.
Senaman amat bermanfaat kepada kita,namun terdapat batasan terhadap keupayaan badan manusia kerana ia boleh menjadi mudarat sekiranya dilakukan secara berlebihan, walaupun untuk tempoh sementara.
SUMBER – NewScientist
FOTO Kredit – Manslife